Pagina 6 van 6

Re: [BRS] Historie

Geplaatst: ma 11 aug 2014, 13:24
door BlaZ
Mooi stukje Maarten, ik zal het binnenkort vanuit Dumerisch perspectief (de bescherming van etnische Dumeriërs in Schellingen) toevoegen aan de geschiedenis.

Re: [BRS] Historie

Geplaatst: zo 24 aug 2014, 13:34
door MandelSoft
Schellingse Legendes en Volksverhalen - Deel 1:
Het Nagaskische scheppingsverhaal

In den beginne waren er de drie Goden: Aliste, God van het Licht; Semÿr, God van het Duister; en Ustite, Godin van Gerechtigheid (en Wijsheid). In het geloof wordt er geen uitspraak gedaan over de oorsprong van deze goden. Wat wel expliciet is, is dat deze goden een eeuwig bestaan hebben. De goden schiepen de wereld om hun bestaan invulling te geven om hun goddelijke giften te kunnen bewerkstelligen.

Allereerst werd het licht geschapen en met het licht schiep Aliste de zon. Semÿr schiep de nacht uit jaloezie van de pracht van het licht dat Aliste was geschapen. Aliste was daarvan niet gecharmeerd en zo is bij de schepping de voortdurende ruzie tussen de twee goden. Om groots vernietigend conflict te voorkomen, kwam Ustite tussenbeide. Zij schiep de maan en sterren om het eeuwige duister te doorbreken en de schaduw om het licht geen overmacht te geven. Met de schepping van licht in het duister en duister in het licht probeerde zij de ruzie tussen de twee goden met succes te sussen.

Na het licht en het duister schiep Aliste het vuur, een baken van licht en warmte en een teken van Aliste’s macht om te creëren en verwoesten. Semÿr schiep als tegenmacht het water, met een evenzo grote macht te creëren en te verwoesten. Deze twee elementen zouden elkaar vernietigen Ustite schiep de aarde en lucht om de twee te scheiden.

Na de creatie van de Vier Elementen creëerde Aliste het Leven. De wereld kwam tot bloei met alle planten, bomen en dieren. Toch zag Semÿr dat er in deze wereld maar weinig gebeurde en dat het steeds drukker zou worden. Daarom creëerde hij de Dood. Ustite zag dat deze cyclus geen invulling had in deze wereld van Leven en Dood. Daarom creëerde zij de Ziel, iets wat het Leven en de Dood zou overstijgen maar beide nodig had om invulling te geven. En de drie goden waren er tevreden over.

Over de creatie van de Getuigen van de Schepping, de Mens, waren de goden het oneens. Daarop kwam Ustite met een voorstel: iedere God zou elk een beurt krijgen om de mens de schapen naar zijn ideaalbeeld. Er zou een keuze worden gemaakt uit het beste van de drie scheppingen.

Allereerst schiep Aliste de mens naar zijn ideaal: een wezen dat enkel en alleen het Goede nastreefde. Het werd een vreedzame en vriendelijke wereld. In het begin leek er geen probleem te zijn. Toch kwam er aan het licht dat in deze wereld geen kinderen werden geboren; er was een totale afwezigheid van seks omdat de mensen elkaar niet wilde achterstellen. Daarnaast was de mens weerloos tegen de roofdieren en verwoestingen die de natuur op zich wierp. En zo verging de Mens van Aliste.

Daarna was Semÿr aan de beurt. Hij schiep de mens die enkel en alleen het Kwade nastreefde. Deze wereld kon zich goed weren tegen de krachten van de natuur en ook was er nieuw leven. Echter zorgde het Kwaad in de mens voor een harde en verwoestende wereld van dood en verderf. Verkrachtingen, moord, oorlog en andere verderfelijke zaken regeerde de wereld naar de verwoesting. En zo verging de mens van Semÿr.

Ustite, in haar Wijsheid, schiep de mens met een wat genuanceerder beeld; deze mensen hadden zowel het Goede als het Kwade in hen. Deze wereld kon zich beschermen tegen zichzelf en tegen de natuur van buiten. Zo bleef deze wereld in balans en aan het einde van Ustite’s scheppingsbeurt was deze wereld nog in stand. De twee andere goden besloten dat zij het aan het rechte eind had. En zo is de mens geschapen naar het beeld van Ustite; zowel Goed als Kwaad. Hiermee was de wereld af en mochten de Getuigen van de Schepping de rest hun eigen invulling geven.

Re: [BRS] Historie

Geplaatst: zo 24 aug 2014, 14:56
door SjorsB
Mooi verhaal :d

Re: [BRS] Historie

Geplaatst: ma 25 aug 2014, 07:34
door Kaaiman
Ik geloof er niks van! ;)

Maar wel mooi bedacht, het verhaal 'klopt' en klinkt logisch genoeg voor mensen om het te kunnen geloven.

Re: [BRS] Historie

Geplaatst: di 26 aug 2014, 02:16
door lajos
Mooi.
(Wellicht moet ik op punten de Qan religie een beetje aanpassen om hier beter op aan te sluiten; als is de Nagaskistische invloed maar beperkt, natuurlijk.)

Re: [BRS] Historie

Geplaatst: za 17 dec 2016, 16:48
door MandelSoft
Schellingse Legendes en Volksverhalen - Deel 2:
Ejdriss, het Nobele Hert

Herten spelen een grote rol in de Schellingse symboliek. Het dier staat symbool voor kracht en gezondheid, maar ook voor nobelheid. Hier zit een diepere betekenis achter. Het hert is niet zomaar een hert, maar een figuur uit de Nagaskische volksvertelling Ejdriss, het Nobele Hert. Door de jaren heen zijn er verschillende versies ontstaan (of het hert wel of niet kan spreken, bijvoorbeeld), maar hieronder zal ik de basis vertellen waar men in het algemeen over eens is.

In de begintijd van de Nagaskische rijken, was er eens een arme boer, genaamd Padejo. Voor hem was het hard werken elke dag. Hij had geen vrouw, geen kinderen en geen vee. Vaak moest hij in de winter het bos in om te jagen om genoeg te eten te krijgen.

Op een van deze barre winterjachten gebeurde er iets bijzonders. Padejo kwam een wolf tegen die zijn aandacht had gericht op een jong, uitgeput en weerloos hertje. Padejo schiet de wolf dood om het hertje te redden en om aan voedsel te komen. Padejo ontfermt zich over het hertje, dat zijn ouders is verloren en doelloos rondliep in het bos. Padejo besluit om het hertje Ejdriss te noemen, wat in een oud-Nagaskisch dialect "Verloren Ziel" betekent.

Ejdriss wordt opgevoed alsof hij een boerderijpaard is. Hij helpt Padejo met het bewerken van het land de daaropvolgende jaren. Ook gaat hij mee met de jacht. Padejo bouwt op zijn beurt een emotionele band op met het dier. Het is de enige andere ziel in zijn leven en hij spreekt vaak tegen hem. Ejdriss groeit op tot een sterk, maar beheerst hert.

Het lot bepaald dat tijdens een van de jachten Padejo wordt aangevallen door een wolf. Hoewel de situatie wanhopig lijkt, weet Ejdriss Padejo te redden en tilt met zijn gewei de wolf op en werpt de wolf weg. Dat werd de wolf fataal. Zoiets had Padejo nog nooit gezien, dat een dier voor hem opnam. Hij wist nu zeker dat er een sterke band tussen de twee was. En hij was niet de enige die hiervan getuige was. Vanaf een afstand zag Tyso van Alfyna, een ridder van het Alfynische Koninkrijk, het hele voorval gebeuren. Hij zag grootste potentie in het dier en volgens hem moest de koning ervan af weten. Hij sprak Padejo erop aan, die op zijn beurt vereerd was om de koning te ontmoeten.

De koning was onder de indruk van het verhaal. Zo'n hert als Ejdriss kon hij goed gebruiken in zijn leger. Padejo weigerde, ook met de belofte om een plaats op het hof te krijgen. De koning stond erop en Padejo gaf uiteindelijk toe. Ejdriss bleek echter niet door anderen te kunnen worden getemd. Hij had een sterke eigen wil. Alleen Padejo was in staat om Ejdriss te temmen. De koning wees daarom Padejo de taak toe om voor Ejdriss te zorgen en te temmen. Padejo wilde echter niet Ejdriss forceren, want anders was het ook met zijn relatie met Ejdriss gebeurd. Ze mochten beiden de koning niet graag, maar hadden weinig andere keus.

Oorlog met een naburig koninkrijk breekt uit vanwege de ontvoering van een hoge geestelijke. Padejo en Ejdriss worden opgeroepen om ten strijde te trekken. Ze lopen mee, maar zijn doodsbang. De slag die volgde was bloederig en hevig. Ze wonnen de strijd echter wel, maar de koning was spoorloos verdwenen. Ejdriss spurtte er ineens vandoor en Padejo wist niet waarom hij ineens vluchtte. Even later werd duidelijk waarom; Ejdriss kwam terug met de zwaargewonde koning op zijn rug, terwijl het beest zelf ook een paar pijlen had opgevangen. Ejdriss had zijn leven op het spel gezet om de koning te redden, ondanks dat hij hem niet mocht. Vanaf dat moment werd Ejdriss het symbool voor kracht, loyaliteit en nobelheid. De ooit zo arme boer wordt beëdigd tot ridder. En zij leefden voort in geluk en voorspoed en hun verhalen zouden nog vele eeuwen naverteld worden.

Re: [BRS] Historie

Geplaatst: za 17 dec 2016, 17:06
door Matt
Leuk verhaal! De Nagaskische cultuur krijgt steeds meer vorm. :)