Atlantis

Naast het Ni Alinia is er nog een andere taal die in Laconia wordt gesproken: het Efaiaans. Deze taal wordt bijna uitsluitend op het eiland Efaia gesproken, waar het als tweede taal wordt erkend. Het gebruik van de taal is tussen 1850 en 1970 sterk ontmoedigd ten gunste van het Ni Alinia, maar ondanks dat is het altijd de spreektaal van de eilandbewoners gebleven. Sinds 1970 is de taal in populariteit toegenomen en steeds duidelijker in het straatbeeld te zien. In 1992 werd het een officieel schoolvak voor de middelbare scholen in Efaia en in 2003 werd besloten om het vanaf de derde klas van de basisschool (de Nederlandse groep 5) te geven. Het Ni Alinia blijft echter de officiële taal bij de overheid en in het onderwijs, al spreken de mensen onderling vaak in het Efaiaans tegen elkaar.

In tegenstelling tot het Ni Alinia en de meeste talen die we kennen, is het Efaiaans geen Indo-Europese taal. Sterker nog: het is een isolaat, een taal die (net als het Baskisch) niet goed is in te delen in een taalfamilie.

Enkele kenmerken:
- Efaiaans is een ergatieve taal. Dit betekent dat in plaats van de nominativus en accusativus twee andere naamvallen (ergativus en absolutivus) zijn. De absolutivus geeft het onderwerp van een onovergankelijke zin of het lijdend voorwerp van een overgankelijke zin en de ergativus het onderwerp van een overgankelijke zin.
- Efaiaans is een sterk synthetische taal. Dat betekent dat er door middel van prefixen en suffixen veel verschillende betekenissen aan een woord worden gegeven. Zaken als bepaaldheid, bezit en voorzetsels worden vaak aan het naamwoord gekoppeld. Hetzelfde geldt soms voor onderwerp en lijdend voorwerp bij werkwoorden.
- Er komen veel bijwoorden in het Efaiaans voor. Zo kan er veel nuance worden gelegd.
- Efaiaans heeft geen geslachten.

Ik heb nog geen woorden bedacht. Dus voorbeelden komen later.

En het onderscheid enkelvoud/meervoud(/dualis)? Een bepaalde vaste uitgang, of een herhaling van (een deel van) het woord? Of zoiets als curro - cucurri, de herhaling van de eerste lettergreep in het geval van een andere werkwoordstijd? Zomaar wat ideetjes om een taal 'op te leuken' (lees: ingewikkeld te maken).

Ik ben van plan om een getalsysteem te maken met in ieder geval een enkelvoud, meervoud en paralis. Eventueel ook een tweevoud (dualis). De paralis wordt gebruikt bij dingen die in paren voorkomen. Zo is er een verschil tussen 'twee ogen' in de paralis en 'twee ogen' in het meervoud of tweevoud. In het eerste geval gaat het om twee ogen van hetzelfde wezen en in het tweede geval om twee ogen van verschillende wezens.

Er zal vooral gebruik worden gemaakt van uitgangen, zowel voor als na de stam, en klankveranderingen om bepaalde betekenissen aan een woord toe te voegen. Misschien wordt er ook gebruik gemaakt van tonen.

Ik spreek zelf geen niet-Indo-Europese taal, maar gelukkig is er erg veel informatie over grammatica van andere talen te vinden op de Duitse Wikipedia.

Een dualis én een "paralis" komt in de talen van de wereld bij mijn weten niet voor; de dualis wordt namelijk vaak gebruikt voor dingen die in paren komen (bijvoorbeeld ogen, benen, voeten...). Maar goed, je kunt natuurlij kvan alles verzinnen als je een taal ontwerpt.

Ik weet ook nog niet zeker of er een echte dualis komt. Een paralis wel. Voor dingen die niet in paren voorkomen (bijv. twee bomen) zal het meervoud worden gebruikt, als er geen dualis komt.