[CAR] Archief

[Matt]

Kijk, dat begint al ergens op te lijken. Goed bezig, katherman111! Vooral dat reliëf ziet er goed uit.

[Kathor]

Ik heb besloten de koers van de Valys (Carthaamse munt) aan te passen omdat die veel te hoog is om realistisch te zijn

Waarde van 1 Valys per valuta (19/06/'14)             

1 CTV	1,00
1 EUR	1,08
1 USD	1,47
1 GBP	0,86
1 CHF	1,31
1 JPY	149,97

[Kathor]

Ook politiek neem ik grondig onder handen

Politiek

Machten

Spoiler: weergeven

Carthamië kent als democratie de scheiding der machten onder de Trias Politica:
Uitvoerende Macht
De uitvoerende macht is de verkozen regering per bestuurslaag. Zij beslissen het beleid van hun gebied en maken wetsontwerpen. Hoewel de Keizer onderdeel vormt van de uitvoerende macht op landelijk niveau heeft hij enkel nog een louter ceremoniële funtie
Wetgevende Macht
De wetgevende macht is de verkozen raad of parlement per bestuurslaag. Deze maakt de wetten waarvan de uitvoerende macht het wetsontwerp heeft gemaakt, controleert de uitvoerende macht en levert die ook.
Rechterlijke Macht
De rechterlijke macht is het niet-verkozen gerechtshof en past de wetten gemaakt door de wetgevende macht toe en bestraft overtreders.

Staatsstructuur

Spoiler: weergeven

Carthamië kent vanaf 1 januari 2015 X bestuurslagen
Township/ Canton
De Township (In het Frans: Canton) is de kleinste bestuurslaag in Carthamië. Het is vergelijkbaar met een Belgische deelgemeente. Townships hebben geen eigen bestuursraad en waren vroeger enkel de indeling van de politiemachten per constituency. Intussen zijn de politiemachten bijna allemaal ingedeeld per Constituency en niet per Township. Meerdere Townships vormen samen een Constituency

Constituency/ Électorat
De Constituency is de op een na kleinste bestuurslaag in Carthamië. Een Constituency bestaat meestal uit meerdere Townships. Constituencies krijgen hun eigen Mayor/ Maire (burgemeester) die gekozen word door een gekozen council/ conseil (raad). Hier vormen Mayor en Aldermen/ Audremands de uitvoerende macht en Council de wetgevende. Om de 5 jaar zijn er verkiezingen . Meerdere constituencies vormen samen een County

County/ Comté
De Counties waren vroeger de onderdelen van een Region waarin de graaf regeerde en zich bemoeide met de zaken van de constituencies. Graven zijn er op heden nog wel maar hebben geen macht meer. Counties dienen enkel nog ter indeling van de rechterlijke macht (gerechtshof) per regio. Meerdere counties vormen samen een Region.

Region/ Région
De Regions zijn tot 31 december 2014 de op een na hoogste bestuurslaag in Carthamië. Deze beslissen over zwaardere materie binnen hun regio. Een Region wordt geleid door een Governor/ Gouverneur en zijn Government/ Gouvernement die de uitvoerende macht vormen. Het verkozen Regional Parliament die de wetgevende macht vormt wordt verkozen door de Constituencies die elk één MP (Member of Parliament) voor hun regio afleveren.

Confederate State of Luraria/ État Confédérale de la Lurarie
De Confederale Staat Lurarië is de nieuwe bestuurslaag die vanaf 1 Januari 2015 geldt voor de voormalige region West-Lurarië. Deze wordt geleid door een Prime Minister en zijn Government (uitvoerende macht). Deze worden gevormd door het verkozen Confederate Parliament (wetgevende macht). De Constituencies binnen de confederale staat leveren MPs aan het Confederale parlement en niet aan een regionaal parlement. Dit komt omdat de regio's niet bestaan in de confederale staat Lurarië. De Confederale staat is autonoom qua bestuur op buitenlandse zaken en defensie na. Dat respectievelijk in de handen valt van de Carthaamse regering en AFWEB.

Country/ Pays
Het land is de hoogste bestuurslaag in Carthamië. Een land wordt geleid door een Prime Minister/ Premier Ministre en zijn government/ Gouvernement. Deze worden gekozen door het verkozen House of Representatives/ Chambre des Représentants. Iedere constituency stuurt naast naar hun regio/confederate state ook een MP naar het nationale House of Representatives. Deze maakt wetten die gelden voor heel Carthamië buiten de Confederate State. Enkel voor buitenlandse zaken en defensie zijn wetten die daar gestemd zijn bindend voor Lurarië. Daarom heeft Lurarië nog een 150-tal MPs (op 650) in het House of Representatives.

House of Representatives

Spoiler: weergeven

Zetelverdeling (650 in totaal)

• Liberal Democrat Party
  • Progressief-Liberale partij met sociaal-democratische invloeden.
  • Aantal zetels: 206
• Labour
  • Sociaal-democratische partij met lichte socialistische invloeden.
  • Aantal zetels: 199
• National
  • Liberaal-conservatieve partij.
  • Aantal zetels: 168
• Religious Party
  • Christen-democratische partij met conservatieve invloed.
  • Aantal zetels: 30
• Greens
  • Groene partij met socialistische invloed.
  • Aantal zetels: 12
• Carthamia's Choice
  • Populistisch-Nationalistische partij met conservatieve invloed.
  • Aantal zetels: 7
• Independent
  • Onafhankelijke MPs met verschillende ideologieën.
  • Aantal zetels: 4

Regering
De Liberal Democratic Party, Labour en 2 onafhankelijke MPs vormen samen de regering Grevayn I. Therÿvianne Grevayn (LDP) is de (eerste) vrouwelijke premier van Carthamië.
Er zijn 8 ministeries en 8 ministers

• Ministry of Interior: George Cechien (Labour)
• Ministry of Exterior: Peter Kosinki (LDP)
• Ministry of Infrastructure: Ärik Vanvaart (Labour)
• Ministry of Finance: Lasoth Tagök (Labour)
• Ministry of Security: James Woolton (LDP)
• Ministry of Justice: Orvas Therath (Labour)
• Ministry of Economy: Iath Carcassan (LDP)
• Ministry of Employment & Agriculture: Roxanne Bergerath (LDP)

[TBR]

Het is allemaal goed en duidelijk uitgewerkt, zeer goed gedaan!
Een tip; ik zou voor Lurarië niet de naam 'Confederale staat', maar 'Confederale deelstaat' gebruiken in het Nederlands, aangezien Carthamië de confederale staat is, In het Frans zou dat dan Entité Conféderée worden (zoals de Belgische gewesten in het Frans 'Entités féderées' heten).

[BlaZ]

Als er een kiesdrempel is in Carthamia dan ligt die erg laag

Goed uitgewerkt.

[Kathor]

Dames & heren, geofictici en geoficticinnen, na 2 jaar (veel te lang) is mijn kaart dan toch helemaal af!

http://www.majhost.com/gallery/katherma ... svgpng.png

Enkel de spoorwegen ontbreken nog grotendeels, maar dat is voor later

[Topuser]

na 2 jaar (veel te lang) is mijn kaart dan toch helemaal af!

spoorwegen ontbreken nog grotendeels

Maar hij ziet er goed uit!

[Kaaiman]

Is de bevolkingsspreiding van Carthamië soms zeer sterk planologisch beïnvloed? Ik zie namelijk grote steden van vrijwel dezelfde grootte, middelgrote steden van vrijwel dezelfde grootte en ze hebben ook allemaal een redelijk optimale ronde vorm. Ook vind je op redelijk regelmatige afstand steden van ongeveer dezelfde grootte.

Heeft men ooit gekozen voor een modernistische/rationele inrichting van het land met de Centrale-plaatsentheorie van Christaller?

En hoe komen die steden in de berggebieden zo (relatief) groot? De economische zones lijken me vooral aan de kust te liggen (handel!), terwijl het berggebied dan een periferie vormt, waar misschien enkel wat delfstoffen zijn te vinden, alsmede schuilplaatsen ten tijde van aanvallen vanaf de kust. Of is er stimuleringsbeleid geweest om juist de perifere gebieden economisch op te krikken?

In Nederland is in de jaren '50 en '60 bijvoorbeeld veel geïnvesteerd in economische groei in het Noorden, dat toen als een achterstandsgebied gold. Ik zou me kunnen voorstellen dat men onder een relatief linkse regering hetzelfde heeft beoogd in Carthamië. Politiek links streeft immers voor iedereen gelijke toegang tot hulpbronnen na.

Met bovenstaande in het achterhoofd vermoed ik dat men in Carthamië veel vertrouwen heeft (gehad?) in de maakbare samenleving en de rol van de planologie daarin.

[TBR]

Mooie kaart, al is de vorm van Bergues wat vreemd. Ook lopen er heel wat snelwegen dwars door steden (Aningvalder, Sinderia, Arving, Blomastic...), niet alleen zijn deze niet wenselijk voor de plaatselijke bevolking (lawaai, milieuvervuiling), ze zijn ook nog eens heel duur omdat je heel wat mensen moet onteigenen, of hele dure bruggen of tunnels moet bouwen..

[Ortelius]

Ik vind het een erg mooie kaart. Ik ben ook benieuwd naar hoe Pötama er op iets kleinere schaal uitziet.

[Kathor]

Lijst van Carthaamse regeringen sinds 1904
1904: Crown Colony of Carthamia -> Dominion of Carthamia
1904-1909: Thelon I (Liberal Party)
1909-1914: Thelon II (Liberal Party)
1914-1919: Thelon III (Liberal Party)
1919-1924: Arahen I (Conservative Party)
1924-1929: Arahen II (Conservative Party)
1929-1930: Arahen III (Conservative Party)
1930-1934: Gasynth I (Liberal Party, Labour)
1934-1939: Arion I (Labour)
1939-1944: Arion II (Labour)
1944-1949: Arion III (Labour)
1949-1949: Dolores I (Labour)
1949: Dominion of Carthamia -> Republic of Carthamia
1949-1951: Dolores I (Labour)
1951: Republic of Carthamia -> Empire of Carthamia
1951-1954: Dolores I (Labour)
1954-1959: Lahasoth I (Conservative Party)
1959-1964: Lahasoth II (Conservative Party)
1964-1968: Erloz I (Conservative Party)
1968-1973: Fadyth I (Labour)
1973-1975: Militaire Administratie o.l.v. Generaal Aryoth Ur
1975: Militaire Administratie o.l.v. Veldmaarschalk Arton Asyq
1975-1980: Asiq I (Labour, Liberal Democrat Party, National)
1980-1985: Asiq II (Labour)
1985-1990: Asiq III (Labour)
1990-1995: Higez I (National, Liberal Democrat Party)
1995-1998: Higez II (National, Liberal Democrat Party)
1998-2003: Higez III (National)
2003-2008: Vanvaart I (Labour, Green Party)
2008-2013: Vanvaart II (Labour, Green Party)
2013-2014: Ålson I (National, Liberal Democrat Party)
2014-...: Grevain I (Liberal Democrat Party, Labour)

[King_Jeffrey]

Een paars kabinet in een overwegend religieus land vind ik een vrij bijzondere ontwikkeling.

[Kathor]

De LDP is een samensmelting van de oude liberale partij, de internationale partij en religieuse partijen. de LDP is daarom niet echt volledig liberaal. (links liberalisme met een beetje centrum-religieus gedachtegoed) In Carthamië is het gebruikelijk dat voornamelijk niet-christelijk gelovige stemmers niet persee rechts stemmen.

[Kathor]

Aangezien mijn geschiedenis hier en daar niet klopte heb ik sommige onderwerpen aangepast en nieuwe onderwerpen bijgevoegd
De Herbekeken Carthaamse Geschiedenis

Spoiler: weergeven

De eerste mensen die in Carthamië aankwamen waren vermoedelijk Noord-Amerikaanse volkeren die via Azië naar Noord-Amerika trokken. Dat volk, de Cylenen, vestigden zich in West-Borealië. Later splitse deze zich op in Noord- en Zuid-Cylenen. De eerste bleef men Cylenen noemen en wonen in het huidge Cylenië en de Zuid-Cylenen noemde men Carthisken. Het volk evolueerde langzaam en rond 4000 V.C. was er sprake van een landbouwsamenleving. Later begonnen de Carthisken en Cylenen zich te ontwikkelen tot kleine stadsstaten. Deze stadsstaten strekten zich uit over het huidige Carthamië, Cylenië evenals delen van Kartjas, Dumerië, Tholenië en zelfs Zuid-Schellingen. Een voorganger van het huidige Cyleense schrift ontstond in dezelfde periode.

West-Borealië bleef niet gespaard van invallende volkeren. Rond 500 V.C. landden de Germaanse Stelmiërs in West-Borealië en vestigden zich in de Westelijke Fugesen waar ze de Carthisken verdreven. Rond 250 V.C. kwamen de Keltische Neuren aan en vestigden zich in Noord-Carthamië en verdreven ook daar de Carthisken naar het Carthiskische thuisland. Op Arebrusio landden Romeinen en op Dumerië Karktiërs (en later Romeinen) die ook daar de Carthisken verdreven. De Carthisken leefden nu geconcentreerd in Carthiskië en Avamië. De Carthisken waren onderling en met de nieuwe buurvolkeren voordurend in oorlog. Zo één staat was het koninkrijk Balgys geregeerd door koningin Amyna Thelath. Haar koninkrijk was gedoemd te verliezen in de oorlog met de stadsstaat Fortas. Toch kon ze doormiddel van een briljante tactiek de oorlog winnen door een strategische citadel te veroveren om zo de handel in het gebied te controleren en Fortas uit te hongeren. Haar daad werd in heel Carthamië bejubeld en zo ook bij de Neuren in het noorden. Hun leider, Kathor de Neur, legde contact met Amyna om een eventueel vredesakkoord. Echter werden beiden smoorverliefd. Amyna verklaarde openlijk om Carthiskië te verenigen om het ooit zo grote rijk te redden van de verdoemenis. Verscheidene staten sloten zich, met of zonder dwang, aan bij het rijk. Enkel Gÿnsele (het huidige Gonsales) bood hevig weerstand en kon verscheidene Carthiskische invasies tegenhouden. Toen uiteindelijk de Neuren ingrepen en mee de stad hielpen innemen werd het duidelijk dat er iets speelde tussen Amyna en Kathor en werd bekend dat ze gingen trouwen en de Neuren zich gingen bekeren tot het Cylenisme, de Carthiskische godsdienst. Beide landen gingen een nieuw land vormen, Carthamië.

Kathor was een mythisch persoon die ook veelvuldig voorkomt in de Cyleense Mythologie. Al van uit zijn jeugd zijn er verhalen over heldendaden. Zoals het verslaan van de Overlandse draak Auristan die doorheen de Cyleense Mythologie een van de antagonisten is. Kathor wou zijn rijk snel uitbreidden en begon met het veroveren van gebieden. Hij wordt samen met zijn vrouw gezien als de Atlantische Alexander de Grote. Hij heroverde Stelmië, Avamië en Lurarië op andere volkeren tegen het jaar 119. In 163 stierven hij en Amyna in een ongeval en beiden werden, in afwachting van de bouw van een groot mausoleum, begraven onder het keizerlijk paleis in de heilige stad Asym. Hun graven zijn echter nooit meer teruggevonden vanwege de complexheid van deze catacomben en de levensgevaarlijke vallen die moeilijk te saboteren waren.

Halverwege de 6e eeuw landt de Schotse missionaris Bryna Logoch op Borealië en na rondreizen houdt hij halt in Carthamië waar hij een deel van de Carthamiërs bekeert tot het christendom. Deze oervorm van het christendom zou tot en met de 15e eeuw de enige vorm van christendom zijn in Carthamië. Later bekeerden zij zich tot het Rooms-Katholicisme.

Ondanks de uitbreiding van Carthamië verzwakte het rijk in de loop van de 8ste eeuw. Keizer Ongvar Kathor stierf in 722 N.C. zonder geldige troonopvolger en een onbekende edelman claimde de troon. In 731 lanceerde de Dumerische senaat de invasie van Avamië. Onder leiding van Spurius Vinicius Piso vertrok een vloot van 85 quinqueremen uit Egis met 3 legioenen + extra alae (20.000 man). Rÿner en Adren werden spoedig ingenomen. Bij Edrano werd het toegesnelde Carthaamse leger verslagen, waarna deze plaats versterkt werd. In 733 lanceerde Carthamië een tweede tegenaanval maar ook deze bleek niet in staat het bezette zuiden en oosten van Avamia terug te veroveren. Tegen 735 was het volledige laagland gebied van Avamia onder Dumerische controle.

Een nieuwe dynastie kwam aan de macht rond 850 NC onder de Valys-Dynastie. Öbsom Valys was onder Keizer Kathor I zijn belangrijkste veldheer en trouwe vriend (recent onderzoek duidt ook op een waarschijnlijke homo-erotische relatie). De Valys waren doorheen het Eerste Carthaamse Keizerrijk (onder de Valys) al een machtige familie. Rodovaker Valys greep de troon en bracht het keizerrijk terug in volle glorie. Zijn opvolger, Thorvald, die in 895 Keizer werd, zinde op wraak tegen de Dumeriërs en zou hen, koste wat kost, onderwerpen of vernietigen. In 905, tijdens de Perisische opstand, verzameld Thorvald een reusachtig Carthaams leger, de verhalen spreken over een legermacht van wel 100.000 soldaten. BijGräop wordt het fort van het elfde legioen belegerd.Volgens Dumerische verslagen slaat tijdens een stormloop op de borstwering in de regen slaat de bliksem in waarde brand ontstaat in het midden van de versterkte legerplaats. De legionairs vrezen dat Jupiter hen verlaten heeft en gaan op de vlucht. Carthaamse getuigen spreken dat op het moment dat ze de strijd leken te verliezen er vanuit de richting van Mount Kathor Anatvik de draak kwam, Anatvik was ten tijde van Kathor de laatste draak op aarde en een strijdmakker van Kathor. Anatvik zou het fort in lichterlaaie hebben gezet en het Dumerische legioen zette het op een lopen. Dit zou de laatste keer zijn dat een mythologisch wezen zich openlijk zou vermengen met de bezigheden van stervelingen. Door de zware verliezen van legioen XI ten gevolge van de brand in het kasteel (wat is de Dumerische positie in Avamia plotseling penibel. De opstand in Perisië blijft voortduren en versterkingen voor de verdedigingsmacht van Avamia laten op zich wachten. De Dumeriërs besluiten zich terug te trekken in de versterkte kuststeden Adren, Windon en Rÿner. Gezien de hopeloosheid van de situatie, besluit de senaat in Trapezus tot een vredesvoorstel waarbij geheel Avamia weer wordt geherintegreerd in Carthamië. Dit wordt besloten in het pact van Lyrië 907 (Pactum Lyricum) waarbij de contingenten in Adrenum (Adren), Vindonum (Windon) en Rinera (Rÿner) de vrije aftocht krijgen en de Anatvikoorlog zo beëindigd is.

Tegen 914 zou Thorvald een noemenswaardige vloot hebben gebouwd om de Aquilas en Catonis te heroveren op de Dumeriërs. Carthamië had voordien geen noemenswaardige vloot en de Dumerische vloot die werd gestuurd ter verdediging van de Aquilas en Catonis was klein en werd in de pan gehakt. De overlevenden werden op gruwelijke wijze gestraft (ze werden de ogen uitgestoken op boten voor de kust en dan verplicht naar de kust te zwemmen). De Aquilas en Catonis gingen naar Carthamië na de slag bij Kthorak waarin de Dumerische vloot volledig verslagen werd. De Catonis worden in 919 overgenomen. In 920 volgt een pyrrusoverwinning voor Dumerië bij de zeeslag van Zephyrus. Na deze zeeslag zijn beide vloten te uitgeput voor een nieuw offensief. Een poging van Dumerië om de Catonis te ontzetten mislukt in 925, waarna Thorvald in 931 een hernieuwd offensief in gang zet in het Oosten. Al snel worden Aesuri, Mattium, Corduba en Astura belegerd door Carthaamse troepen. Grote delen van de kuststrook van Eleusium worden ingenomen ondanks flinke tegenstand van de Dumerische troepen. Het lukt de Carthaamse troepen af te remmen, maar geheel tegenhouden blijkt onmogelijk. Versterkingen worden vanuit het hele rijk richting Burdigala gestuurd en tegen 933 begint de Dumerische tegenaanval. Na een vruchteloze campagne in 934 komt het in 935 tot de slag bij Terventum. Bij deze slag komt de Carthaamse keizer Thorvald om het leven, wat ook meteen het einde van de invasie zal betekenen en de droom van Thorvald om de Dumeriërs te verjagen uit Borealië.

(Hier komt nog geschiedenis, in de periode tussen 934 en 1710 zal Carthamië de Catonis verliezen aan Dumerië en Frankrijk zal Lurarië rond 1540 overnemen)
In 1710 werd Carthamië getroffen door een zeer slechte oogst. Doordat de Valys keizer tezelfdertijd de belastingen omhoog trok werd de bevolking woedend. In Zuid-Oost-Carthamië begon Graaf Orvas Nervayn van Blomastic een opstand tegen de keizer. De Fransen in Lurarië steunden de Valys-keizer terwijl de Britten en de Nederlanders graaf Nervayn steunde. Van 1711 tot 1714 werd er zwaar gevochten tussen de rebellen onder leiding van Nervayn en de keizer. Bij Asym won het rebellenleger in 1713 onverwacht de slag om het eiland en had vanaf dan een groot gedeelte van Zuid- en Centraal-Carthamië in handen. De Rebellen wisten ook de Islas Aquilas te veroveren op de Spanjaarden. In 1714 viel Pötama voor het rebellenleger en Orvas Nervayn werd tot keizer gekroond. De Valys werden zo goed als allemaal uitgemoord. Nervayn draaide het absolutisme onder zijn voorgangers ingezet terug en in 1716 kwam voor het eerst in een kleine 100 jaar de standenvergadering terug bij een.

Keizer Orvas I Nervayn stierf in 1756 en had enkel een labiele dochter als nakomeling. De kroon zou hierbij overgaan naar Tårik Nervayn, neef van Keizer Orvas I en Graaf van Gräop. Echter greep Aroath Asym, de laatste telg van de Valys-dynastie, de macht in Pötama en kon met de gestolen rijkdom van zijn voorgangers indruk maken op een groot deel van de bevolking in Noord-Carthamië. De successieoorlog die volgde zou tot 1759 duren en Nervayn zou vanuit Blomastic opnieuw tegen de Valys vechten. Uiteindelijk zou Tårik Nervayn Pötama veroveren, Aroath van de troon stoten en tevens Lurarië heroveren op de Fransen die wederom Nervayn steunden. Tårik zou later trouwen met een Engelse edeldame en rond 1800 zou Carthamië daardoor in personele unie treden met het VK en werd Carthamië een de facto kolonie van het VK.
Tijdens de 19e en het begin van de 20e eeuw was er veel immigratie van Europa naar Carthamië. Het land was gekend om zijn stabiliteit en vrijheid. In 1904 kreeg Carthamië de status van Dominion na zware protesten waarbij in Leuzerhÿm doden vielen. Het land deed mee in wereldoorlog I aan geallieerde zijde.

Bij de beurskrach van 1929 werd Carthamië zwaar getroffen. Vele ondernemingen gingen failliet en werkloosheid werd een wijdverspreid fenomeen. In die tijd staken communistische en fascistische groepen de kop op. In 1934 werd de socialist Arvud Aryon verkozen tot Eerste Minister van Carthamië. Zijn ideaalbeeld, dat een mengeling van communisme en kapitalisme was, had succes en tegen het einde van de jaren ’30 was er een flinke economische groei in Carthamië. Fascisten op Overland zouden in dezelfde periode het “Oëverländsch Frähits Bevigäng” vormen, een terreurorganisatie die tot 2013 actief terreuraanslagen pleegde in Carthamië en regelmatig Overland liet belanden in een halve burgeroorlog. Aryon was gekend om zijn koppige houding tegenover Londen dat nog altijd een vinger in de pap had in Carthaamse zaken en liet zich openlijk uit voor totale Carthaamse onafhankelijkheid. Toch zou Aryon als een van de eersten opdracht geven om het VK ter hulp te schieten in de donkerste dagen van 1940 met de slag om Engeland. Carthamië zou later onder het commando van het VK in veel andere slagen tijdens de hele tweede wereldoorlog vechten. Op 25 februari 1949 stierf Arvud Aryon aan een beroerte, slechts enkele weken voor de parlementsverkiezingen die hij wederom leek te zou gaan winnen. Het land was wekenlang in diepe rouw en werd er een groot mausoleum voor hem opgetrokken in zijn geboorteplaats Asyqeby. In de rouwperiode ontbrak enige vorm van condoleances van het Verenigd Koninkrijk of de Britse Koninklijke familie en de interim-premier, Jason Dolores, riep de Carthaamse republiek uit op 18 Mei 1949. Leidende figuren in Zuid-Magwen, de Islas Aquilas, de Corkeilanden en Frisland sloten zich aan bij de jonge republiek en werd later door het VK onder internationale druk erkend. In 1950 zouden Carthamiërs bij een referendum stemmen om een telg van Orvas I (het kind van de labiele dochter dat geboren werd na 1759 als voorouder) die al sinds 1944 de troon claimde tot keizer te kronen. Orvas (II) Nervayn was een veteraan uit de 2e wereldoorlog en genoot populariteit onder het volk vanwege zijn politieke engagement met Arvud Aryon. Op 1 Januari 1951 zou het Keizerrijk Carthamië een feit zijn. De Islas Aquilas zouden in 1954 onafhankelijk worden, Zuid-Magwen in 1960.

In 1957 werd in Lurarië en later op de Carthaamse westkust een gigantische olievoorraad ontdekt. Deze bel strekte zich uit over het huidige Cylenië evenals de Jamaraanse Koningseilanden en grote stukken van Carthamië. Het land werd opeens zeer rijk en trok opnieuw vele immigranten aan. Bij de oliecrisis van 1973 bleef het land olie verkopen (aan een veel hogere prijs). Zelf moest het al snel de prijs betalen want op 16 december 1973 viel het dictatoriale Tholenië het land binnen. Ook Cylenië en de Koningseilanden ontsnapten niet. Uiteindelijk bezetten de Tholeniërs het huidige Faylin, Dagen, Fyor en de volledige oostoever van de rivier Hilgar. In Overland steunden ze het OFM met zeer zwaar materieel waardoor de situatie aldaar in een complete burgeroorlog veranderde (à la Noord-Ierland op zijn dieptepunt of Donbass). Er komt later een staatsgreep gepleegd door rechtse generaals met steun van Tholenië en volgens velen de Verenigde Staten. Verzetsgroepen zouden later het Amerikaanse vrachtschip Odysseus opblazen dat gevuld was met wapens voor de rechtse coupleiders wat leidt tot een schandaal. Op 1 Mei 1975 pleegde Veldmaarschalk Arton Asyq een staatsgreep tegen de premier die probeerde te collaboreren met Tholenië. Hij riep verkiezingen uit voor 29 september 1975 waarin hij werd verkozen voor Labour met een monsterscore. Hij had een zeer anti-Tholeense houding en bouwde een grote krijgsmacht op.

Eind 1980 zou een verzetsgroep in Störmberg, Hilgar oostoever, een overval plegen op een wapendepot. De lokale Tholeense bevelhebber is razend over de zware verliezen die zijn manschappen leedden en gaf het bevel om de hele bevolkign van Störmberg uittemoorden. Ondanks dat velen konden ontsnappen door een heldendaad van verzetsleden. Toch werden een kleine duizend inwoners in koele bloede vermoord. Toen dit nieuws, dat werd gefilmd, Carthamië en de buitenwereld bereikte ontstond er een gigantische volkswoede. Het Tholeense Consulaat werd in brand gestoken en 3 Tholeense diplomaten, waaronder de consul, werden op straat doodgeknuppeld. Carthamië riep in het geheim de bondgenoten van de eerste hilgaroorlog alsmede de Tholeense buurlanden bijeen om te bespreken hoe Tholenië voor eens en voor altijd kon geneutraliseerd worden. Carthamië, Nionië, De Fayleense regering in ballingschap, Ardeim, Zerderen, de Islas Aquilas en Jamara gaven al hun steun toe. Carthamië stelde op 14 December 1980 een ultimatum op aan Tholenië waarin het eist dat Carthamië terug de soevereiniteit krijgt over de Oostelijke Hilgaroever en de Corkeilanden, de Fayleense regering in ballingsschap over Faylin, Nionië over Dagen en Fyor en Jamara over de Koningseilanden. Tevens moest Tholenië de verantwoordelijken voor de Störmberg-volkerenmoord uitleveren. Op 14 Januari liep het ultimatum af en slechts 1 uur na het aflopen van het ultimatum begon de 2e hilgaroorlog. Deze oorlog zou duren tot eind 1981 En zou op 2, later 3 fronten uitgevochten worden. Op 28 November 1981 zou het laatste bastion van Tholenië, Espenia, vallen voor de coalitie. De coalitie installeert in 1982 een democratische burgerregering in het land en koning Jiran Wedremekor werd verbannen.

Carthamië kon na de tweede Hilgaroorlog sterk genieten van zijn olieinkomsten, het land werd heel rijk en kon goed zijn herstellingen en oorlogsschulden afbetalen. Met een gemiddelde economische groei van enkele procenten zijn de jaren ’80 voor Carthamië een gouden decennium. Dit was het best zichtbaar door te kijken naar de skyline van Pötama, Cærtÿm en Sinderia die dubbel tot driedubbel zo groot werden. Relaties met de USA en Tholenië werden terug genormaliseerd na respectievelijk het opblazen van de Odysseus en Hilgaroorlog 2. Toch zou in 1985 de zoon van Jiran Wedremekor, Thom Wedremekor de macht grijpen in een door het volk gesteunde staatsgreep. Wedremekor draait het proces van democratisering terug. Relaties met Carthamië bereikte opnieuw lage niveaus. De zoon van Jiran Wedremekor sneuvelde in de Tweede Hilgaroorlog en plande al langer om zijn zoon te wreken. In 1989 werd er ook olie ontdekt in Tholenië waardoor het land snel rijkdom verkreeg.

Op 7 Juni 1992 valt Tholenië Carthamië aan met raketten. De doelen waren Casa Atlantico, zomerhuis van de keizer waar hij op dat moment woonde; Unity Palace, het keizerlijk paleis te Pötama; Het Carthaamse House of Representatives; het Cærtÿm Trade Center, waarop dat moment een handelsconventie plaats had met talloze CEOs van Carthaamse bedrijven en de Imperial Tower in Pötama dat een overwinningsmonument was van Hilgaroorlog 2. Casa Atlantico werd geraakt, maar de keizer en familie waren op bezoek in nabijgelegen Gonsales. Het Carthaams Parlement werd ook geraakt en het 18e eeuwse gebouw brandde volledig af. Hier stierven 321 mensen waaronder veel volksvertegenwoordigers. De raket voor het Cærtÿm Trade Center raakte een brugpijler die op zijn beurt instortte en tientallen wagens met zich meenam en hier vielen 88 doden. De raketten voor de Imperial Tower en Unity Palace werden uit de lucht gehaald. Premier Higez besloot om Tholenië binnen te vallen en kon Lurarië bezetten. Hoewel een totale overwinning mislukte dwong hij de Tholeniërs democratische hervormingen door te voeren. In 1998 was er een zware zeebeving in de Scipionische Zee die in Dumerië, Kartjas en Carthamië duizenden slachtoffers maakte. Een van de zwaarst getroffen gebieden was rond de stad Smostar. Terzelfdertijd kwam het OFM terug van weggeweest en begon een terreurcampagne in binnen- en buitenland. De zwaarste aanslag was die op Pötama CBD Station in 1998 waar 69 doden vielen. Gregorius Vanstap, leider van het OFM, vluchtte weg uit Overland en verschool zich bij zijn Schellingse zusterorganisatie FFA. Het OFM bleef aanslagen plegen. Eind 2012 werd de Tholeense koning Jiran Wedremekor vermoord in een staatsgreep gepland door de dissidente Tholeense generaal Frewersëm en de Carthaamse geheime dienst CBI. In 2013 ondertekenden Nionië, Carthamië en Tholenië het verdrag van Muensterwald wat tot normalisatie van de relaties tussen Nionië en Carthamië enerzijds en Tholenië zou lijden. Eind 2013 werd de Nionische koningin Astrid neergeschoten en vermoord door een OFM-terrorist en later werden op andere staatshoofden, waaronder de Schellingse presidente, een aanslag gepleegd door FFa-leden of OFM-leden die altijd goed afliepen voor de staatshoofden. Een korte heropleving van de Overlandse Onrust zou plaatsvinden toen het OFM alles uit de kast trok om zijn ondergang te vermijden. Hierbij werd er in de vlakte buiten Vena gevochten met oud materieel uit de Carthaamse militaire bezetting van 1973-1975 waaronder tanks en geleide raketten. Het Carthaamse leger won en kon het OFM ontmantelen. Kopstukken en leden wachten hun proces af voor terrorisme en oorlogsmisdaden en meer dan 50 van hen riskeren de doodstraf

De berichten gaan hier vandaag zo snel, het lijkt hier eerder een chatgesprek dan een forum

[TBR]

Leuk, een herziene geschiedenis, ik bekijk hem morgen wel in alle rust

De berichten gaan hier vandaag zo snel, het lijkt hier eerder een chatgesprek dan een forum

Ja, een echte uitbarsting van activiteit hier. Laten we hopen dat het niveau van de spelling niet op dat van een chatgesprek gaat lijken...

[Dulminis]

Een zeebeving in 1998 in Kartjas? Goh, dat wist ik niet; wat leuk!

Overigens nog reagerend op de post over religie: verbind het Nagaskisme niet automatisch met het Karktische volk! Het geloof is via het oosten Kartjas binnen gekomen toen de Karktiërs in contact kwamen met de daar reeds woonachtige Nagaskiërs. Het is dus zeer goed mogelijk dat de Karktiërs die ten westen van de Carthaams-Karktische grens zijn terechtgekomen, niet Nagaskistisch zijn. Dit hangt af van het moment waarop het Nagaskisme zich onder de Karktiërs heeft vespreid (dat zal niet van de ene op de andere dag gebeurd zijn) én van het moment waarop de huidige grenzen zijn ontstaan en/of het moment waarop er Karktiërs westwaarts zijn getrokken.

[Faylin]

Zéér nteressant en mooi geschreven !
Kleine correctie: Faylin werd niet bezet in de 2e Hilgaroorlog, maar juist delen van het Nionische vasteland, te weten Mørgenland en Svalingen.

[TBR]

Mooi stukje geschiedenis , maar er zijn wel enkele passages waar ik mijn twijfels over heb:

Hun leider, Kathor de Neur, legde contact met Amyna om een eventueel vredesakkoord. Echter werden beiden smoorverliefd. Amyna verklaarde openlijk om Carthiskië te verenigen om het ooit zo grote rijk te redden van de verdoemenis.

Wel, dat is handig, of is de liefde misschien wat overdreven (ik kan me voorstellen dat dit eerder een strategisch huwelijk is waar de liefde pas later kwam). Maar goed, het kan wel.

Tårik zou later trouwen met een Engelse edeldame en rond 1800 zou Carthamië daardoor in personele unie treden met het VK en werd Carthamië een de facto kolonie van het VK.

Een personele unie ontstaat doordat twee gebieden een en dezelfde vorst(in) hebben (maar wel nog twee verschillende staten zijn). Om dit te krijgen zou Tarik al met Victoria moeten zijn getrouwd, of je maakt er een vrouw van, en zij kan dan trouwen met George I...

In de rouwperiode ontbrak enige vorm van condoleances van het Verenigd Koninkrijk of de Britse Koninklijke familie en de interim-premier, Jason Dolores, riep de Carthaamse republiek uit op 18 Mei 1949.

Ik zou dit wat herformuleren, want nu lijkt het dat een gebrek aan rouw van de Britse koninklijke familie resulteerde in de Carthaamse onafhankelijkheid, wat me nogal vreemd en ongeloofwaardig lijkt...

Voor de rest is het een mooi stukje vaderlandse geschiedenis, puikwerk, en ik ben benieuwd naar het stuk 934-1710!

[TzM23]

Kleine correctie: Faylin werd niet bezet in de 2e Hilgaroorlog, maar juist delen van het Nionische vasteland, te weten Mørgenland en Svalingen.

Ook Fiorië toch?

[Faylin]

Klopt, maar die stond er al in. Samengevat werden dus Mørgenland, Svalingen en Fior bezet.

[Rob]

Gefeliciteerd met je toelating !

[Faylin]

Amai, een eigen subforum! Gefeliciteerd en maak er iets van

[TzM23]

Hoor je nu eindelijk ook bij de kliek! Parabens!

[TBR]

Gefeliciteerd Katherman, veel succes nog met het verder ontwikkelen van Carthamië!

[SjorsB]

Hehe, dat werd eens tijd. Succes met de uitwerking van Carthamia verder