Atlantis

Een nog goedkopere manier (op de korte termijn) is het aanbrengen van stoplichten, waarbij de richtingen afwisseling van rijkant wisselen.

Dat gebeurt ook bij de gewone wegen, alleen bij de grensovergang in het zuiden (snelweg N1) wordt dat niet gedaan.

Nieuwe kaart, nu V2.0.0

Veranderingen:
-Snelwegen verminderd en "versnipperd", vervangen door expreswegen.
-Wegen hernummerd (elk Graafschap heeft zijn eigen nummer nu).
-Afritten toegevoegd aan snelwegen en expreswegen.
-Aantal wegen iets verlegd.


(Klik om te vergroten)

GESCHIEDENIS DEEL I

De eerste geschreven bronnen die aantonen dat er bevolking op Davaleda was, zijn enkele steentabletten die de oogstopbrengsten melden van het jaar 46 na aankomst (Davaledaanse jaartelling). Waarschijnlijk zijn er rond 365 voor christus enkele schepen van een Noordborealische volk op de westkust van het continent, waarschijnlijk in de baai van Zwartwater (Yrar Sarxaźeð) en bij de monding van de rivier de Iria/Ovaxálar. Hier bouwden ze eerst versterkte forten en later steden. Vanuit hieruit namen ze meer gebied in bezit. Op een gegeven moment zijn er meerdere kampen bestaan die tegen elkaar vochten. Hieruit zijn waarschijnlijk de graafschappen (enkelvoud Tanami, meervoud Gudanamx) ontstaan, onder leidingen van Gudamx (enkelvoud Tami), in het Nederlands vertaald als graaf. De huidige graafschappen zijn nog steeds grotendeels gebaseerd op toenmalige graafschappen, alhoewel er wel een aantal graafschappen zijn verdwenen (opgedeeld, geannexeerd, veroverd, samengevoegd onder personele unie). (hierover later meer informatie). Ook waren er graafschappen in het hedendaagse Aneva, omdat Forezen met dat land tot 1890 nog een land vormde.

In 106 na Christus verenigt Graaf Loþgraźar I van het graafschap Kaźitanami (dan nog zonder de steden Lagavar Gambar, Povar Kafgar) de graafschappen Lugóvar (grofweg de huidige Anevaanse provincie Saone), Írini (huidge Anevaanse provincie Iria/Írini) en Laźar Þuńyð in een bondgenootschap, nadat zijn graafschap meermaals was aangevallen door de Zuidelijke graafschappen Abaśah, Panılitanami en Damrýrar Ðohar. In 111 zette Loþgraźars achterkleinzoon Foħagýar II de andere graven af en annexeerde in feite de andere graafschappen door zichzelf graaf te maken van de rest. In 128 sluiten ook de zuidelijke graafschappen een bondgenootschap met het graafschap Panılitanami als hegemoon. Tussen 111 en 460 zijn er diverse kleine oorlogen, onder meer om de eilandengroep Aýrah eń Fituz, die uiteindelijk in 289 door het zuidelijk bondgenootschap worden veroverd, en verdelen de eilanden onder zich. In 333 landen Panılitanamiërs het eiland Moðari en bouwen daar nederzettingen.

In 460 barst er dan een enorme oorlog los tussen het zuidelijk bondgenootschap dat ondertussen steeds meer gedomineerd raakt door Panılitanami. Deze oorlog begon doordat de noordelijke personele unie de steden Lagavar Gambar en Povar Kafgar veroverde, en het zuidelijke bondgenootschap deze steden wilde terughebben. Het zuiden verovert eerst alles tot de lijn Namiħozi - Juxardaðar aan de westzijde van de bergen. Een jaar later slaat het noorden terug en veroverd bijna geheel Abaśah (het andere stuk pikt Panılitanami in). Tien jaar later proberen Panılitanami en Damarýrar Ðohar het noorden weer aan te vallen, maar de legers van Panılitanami worden gigantisch verpletterd en Damarýrar Ðohar geeft zich daarna heel snel over, waardoor alle graafschappen onder het gezag van Kaźitanami vallen. De graaf van Kaźitanami, Loþgraźar VI, laat zich in 503 door de hogepriester tot koning van Forezen kronen, uit de naam van Davaledar, de oppermachtige der goden.

Wordt vervolgd.

Goed geschreven stuk, ik zie dat er al heel vroeg geschreven bronnen zijn die dit ons allemaal kunnen vertellen. Het is wel speciaal dat men ook toen al van 'Graven' en 'Graafschappen' spreekt, terwijl deze in de 6e eeuw amper bestonden in Europa .

Die naam is er later aan gegeven door de bezetters tussen 1890-1901 (Italië).

Mooi geschreven geschiedenis! We moeten maar eens gaan kijken naar de rest, en hoe Ireggio zich tot dit alles verhoudt

Na lange tijd weer een update:

GESCHIEDENIS II

Omdat dit deel in samenwerking met SjorsB en Faylin is geschreven bevat het ook delen van de Geschiedenis van Aneva en Ireggio:

Tussen 503 en 840 ontwikkelt Forezen zich tot een machtig rijk, waarbij steeds meer delen van wat nu Aneva en Ireggio is onder de invloedsfeer gaan vallen, en later vaak ook geannexeerd werden. Na 840 begint de macht van Forezen af te nemen en de verder weg gelegen delen, zoals Noord-Aneva (Molivo, Perugio, Lino le Ledere) worden weer onafhankelijk en blijven hooguit in de invloedsfeer van Forezen. Verschillende hongersnoden, interne crises, successieoorlogen sleuren het steeds verder de put in, en uiteindelijk valt het hele land uit elkaar in grofweg de oude graafschappen, In 1154 bestijgt Loþgraźar X de troon van het graafschaap Panılitanami en bouwt een sterke staat met een sterk leger, en herstelt het grote deel van het oude Forezische koninkrijk weer in zijn oude staat, alleen Ireggio en enkele noordelijke gebieden vallen niet in zijn handen, maar er worden wel goede handelscontacten mee opgezet en Forezen blijft toch een pink in de pap houden.

Zoals met veel sterke heersers, ontstaat er een successieoorlog nadat hij overleden is, zo ook bij Loþgraźar X, zijn zoons, Maħar, Hańoar, Ivryrar en Śalmar willen allevier op de troon zitten en vechten een bloedige oorlog uit, wat het land verzwakt, maar nog steeds niet zover als enkele eeuwen eerder. Wel heeft dit als gevolg dat het vatbaar wordt voor de kolonisatie van 1491, waarbij Forezen en Aneva definitief afgescheiden zullen worden.

In 1491 wordt het noorden van Davaleda gekoloniseerd door de Fioren, afkomstig van West-Borealië, die zich eerder van het keizerrijk Arbrusiu hadden losgemaakt. In 1488 werd er een verbond gevormd tussen Fior en verschillende Cyleense stadsstaten, waar radicale Fioren, waaronder een aantal van de Fiorische adel, het niet mee eens waren. Zij organiseerden een expeditie om nieuw land te ontginnen, en zo een nieuw Fior op te bouwen. Bij aankomst sneeuwde het op de noordkust van het continent, daarom noemden de Fioren hun kolonie Aneva. In de daarop volgende jaren breidt Aneva zich uit over zo goed als heel West-Davaleda. Forezen en huidig Ireggio worden daarbij bezet. De zoon van de Forezische afgezette oppergraaf accepteerde dit niet en gebruikte de zeven jaar daar na om clandestien een leger op te bouwen en tijdens de Davadelaanse Oorlog van 1498-1500 wordt het zuidelijke, grootste deel van Forezen onafhankelijk door middel van veel geweld. In 1523 probeert Aneva Forezen weer terug te veroveren, maar slaagt er alleen in het land wat nu de provincie Irië is in te nemen. Doordat het een bergachtig gebied is, strekt de macht van de Anevaren niet heel ver. Samen met het conservatisme, wat er nog steeds is, zorgde dat ervoor dat het Forezisch als taal en de Forezische cultuur lang behouden bleven. Nu is het Forezisch nog steeds een grote taal in de regio .

De grenzen voor zo'n honderd jaar gesloten houden is erg moeilijk in de middeleeuwen aangezien een centraal gezag in die tijd nog niet zo sterk stond wegens de gebrekkige transport- en communicatiemiddelen. Ook is het erg vreemd dat zoiets vierhonderd jaar later nog altijd zijn invloed heeft op de rijkdom van de provincie, in die tijd is de globale economie totaal veranderd en de forezische ook.

Dat gedeelte is al niet meer Forezen hè. Daarom heb ik ook de disclaimer geplaatst.

Het is wel gezamenlijk afgesproken, maar goed ik zal het bericht in het Aneva-topic plaatsen.

Regering

Forezen is, zoals de naam het al zegt, een koninkrijk. Het volk heeft geen officiële inspraak en kan alleen d.m.v. volksraadplegingen haar mening geven, alhoewel dat niets officieels is. Er bestaan wel ministeries in Forezen, de koning kan immers niet alles zelf besturen. Deze worden aangesteld door de koning, en kunnen op hun beurt weer onderbestuurders aannemen. Ook wijst de koning rechters, graven en baljuwen aan, alhoewel dat vaak volgens het principe van erfopvolging gebeurt.

Ook de koningen zelf volgen elkaar op volgens erfopvolging, waarbij de oudste zoon als eerst in aanmerking komt. Vrouwen kunnen geen koningin worden van het land, dus een koning moet zonen krijgen. Indien hij die niet krijgt, of ze sterven allemaal voordat ze kunnen regeren, neemt de broer van de koning de macht over. Indien die er ook niet is, wordt er verder terug gegaan in de stamboom totdat men een geschikte erfopvolger heeft gevonden. De koning is tevens de graaf van Kaźitanami, omdat de graaf van dit graafschap, Loþgraźar VI/I, zich in 503 tot koning heeft laten kronen. Ondanks verschillende verliezen van gebieden en een korte Fiorische kolonisatie tussen 1491 en 1500 is het nog steeds hetzelfde koningshuis, namelijk Narzaðeðar. (Letterlijk "van Witkerk"). De huidige koning is de oude Padaźi III, die al sinds 1961 op de troon zit. Een koning treedt niet af, hij blijft koning tot zijn dood. Wel kan hij zijn opvolger als regent aanwijzen als hij zich niet meer in staat ziet om te regeren, alhoewel dat niet vaak gebeurt. Als een koning niet beval onder de graven werd hij in vroegere tijden vaak gedood, sinds grofweg 1850 luisteren koningen vaker naar hun graven en baljuwen, en komt het niet meer voor dat de koning is vermoord, maar vaker wordt een graaf of baljuw afgezet.

Koningen van 503 tot nu:

Spoiler: weergeven

Loþgraźar I 503-518
Loþgraźar II 518-554
Xańi I 554-555 (vermoord)
Xańi II 555-606
Vumiśar I 606-660 (onder regent vanaf 649)
Loþgraźar III 660-688 (regent vanaf 649)
Loþgraźar IV 688-704
Kaımári I 704-748
Vumiśar II 748-800
Loþgraźar V 800-801
Loþgraźar VI 801-834 (vermoord)
Loþgraźar VII 834-878 (onder regent vanaf 872)
Ivryrar I 878-910 (regent vanaf 872)
Loþgraźar IX 910-971 (onder regent vanaf 959)
Maħar I 971-1001 (regent vanaf 959)
Kaımári II 1001-1029
Kaımári III 1029-1058 (onder regent vanaf 1057)
Vumiśar III 1058-1082 (regent vanaf 1057)
Ivryrar II 1082-1112
Maħar II 1112-1154
Loþgraźar X 1154-1205 (onder regent vanaf 1200)
Maħar III 1205-1211 (regent vanaf 1200) (vermoord)
Hańoar I 1211-1211 (vermoord)
Śalmar I 1211-1211 (vermoord)
Ivryrar III 1211-1241
Padaźi I 1241-1279
Loþgraźar XI 1279-1305
Vumiśar IV 1305-1309 (vermoord)
Zolúıar I 1309-1336 (afgezet)
Loþgraźar XII 1336-1343 (vermoord)
Zoluıar II (I) 1343-1351 (onder regent vanaf 1349) (zelfde persoon als Zolúıar I)
Maħar III 1351-1387 (regent vanaf 1349)
Padaźi II 1387-1401
Xańi III 1401-1418
Ivryrar IV 1418-1440
Loþgraźar XIII 1440-1469
Loþgraźar XVI 1469-1491 (afgezet door Fioriërs)

______ (Koningsloze periode van 1491 tot 1500) ______

Loþgraźar XV 1500-1549
Maħar IV 1549-1579
Kıaźi I 1579-1601
Mańowar I 1601-1631
Kaımari IV 1631-1678
Ivryrar V 1678-1684 (vermoord)

______ (Koningsloze periode van 1684 tot 1690) ______

Ivryrar VI 1690-1707
Loþgraźar XVII 1707-1709
Zolúıar III (II) 1709-1780
Vumiśar V 1780-1799
Loþgraźar XIX 1807-1809
Loþgraźar XX 1809-1848 (vermoord)
Maħar V 1848-1888
Zolúıar IV (III) 1888-1906
Ivryar VII 1906-1949
Kıaźi II 1949-1961
Padaźi III 1961-2015 (onder regent vanaf 2004)
Vumiśar VI vanaf 2015 (regent vanaf 2004)

Troonopvolger & regent:

Zolúıar V (IV)

Lekker dan, vier koningen in 1211...

Ik heb ook een nieuwe kaart gemaakt met enkele kleine wijzigingen.



(Klik om te vergroten)

Het lijkt op afstand wel de westkust van Turkije.

CX1000 schreef:Lekker dan, vier koningen in 1211...

Geschiedenis deel II schreef:Zoals met veel sterke heersers, ontstaat er een successieoorlog nadat hij overleden is, zo ook bij Loþgraźar X, zijn zoons, Maħar, Hańoar, Ivryrar en Śalmar willen alle vier op de troon zitten en vechten een bloedige oorlog uit.

Interessant dat de koning ook gelijk graa van Kaźitanami is. Is dit een belangrijk graafschap in Forezen of is dit toevallig omdat de koning hier vandaan kwam?

Dat graafschap was voor het koninkrijk de hegemoon over de andere, dus het is zowel omdat het belangrijk was alsmede dat de koningsfamilie hier oorspronkelijk vandaan kwam.

Zijn er nog verschillende dynastieën? Bijvoorbeeld doordat er geen mannelijke opvolgers meer waren? Of kent Forezen geen Salische wetten?

Dat had ik uitgelegd in bovenstaand deel, er wordt zo ver mogelijk teruggezocht als nodig is. Omdat koningen met 10 kinderen geen uitzondering waren is het niet voorgekomen dat er een andere dynastie kwam. Alhoewel niet elke koning een zoon van de voorgaande is.

Okay duidelijk Misschien nu ook leuk om van de lijst een stamboom te maken.

Dat wordt dan wel een grote stamboom met wel 1500 jaar aan koningen!

Dan moet ik wel even wat tijd nemen.

Dat zijn een hoop koningen, al lijkt het me dat het nog veel erger kon. Forezen werkt dus politiek nog grotendeels met erfopvolging? Zijn alle graven ook graaf door geboorte of zijn ze benoemd door de koning? In het eerste geval lijkt Forezen me niet echt een sterk gecentraliseerd land, aangezien de vele leiders van de graafschappen juist zo veel mogelijk macht willen voor hun eigen dynastie en gebied en een zo zwak mogelijk centraal gezag.

Hahaha, er zijn nu al drie mensen die vragen stellen waarop het antwoord eigenlijk in de teksten erboven staat.

Maar:

Graven worden officieel benoemd door de koning, maar meestal benoemd de koning de zoon van de graaf, vooral omdat die opgegroeid zijn met het 'graaf zijn'. Forezen is wel gecentraliseerd omdat de koning en zijn directe omgeving zich erg bemoeien met de graven. Als een graaf teveel zijn eigen koers vaart dan krijgt hij eerst een paar keer op zijn flikker en zal hij uiteindelijk zijn baan verliezen. Zo is de graaf van Panılitanami een paar jaar geleden uit zijn positief gezet na ruzie met de koning omtrent belastingen, waardoor er na honderden jaren graven uit die familie een einde kwam.