De oppervlakte gaat nog aangepast worden, ik ben er nog niet helemaal uit.
Hierbij de geschiedenis van Kvarinsuloj:
In het jaar 1841 ontdekte de Britse reiziger John Quart een smal, langwerpig eiland in de Atlantische Oceaan: Longai. Terug in Engeland ging hij het nieuws over Long Island delen met het Koningshuis. Na overleg werd besloten om er een kolonie te stichten, op het noordelijke punt van het eiland, het huidige Nordalong. De kolonie werd al snel uitgebreid naar het hele eiland en kreeg Nordalong als hoofdstad. De naam Nordalong is een combinatie van het Kvaraanse (inheemse) woord norda wat noord betekend en het Engelse woord Long, van Long Island. Nordalong was niet alleen de hoofdstad van de kleine kolonie maar ook de grootste haven. Het is nog steeds één van de vijf grootste havens van Kvarinsuloj.
John Quart, inmiddels burgemeester van Nordalong, ging in 1842 verder de omgeving verkennen en kwam er achter dat er een groter eiland vlakbij lag. Hier woonden destijds al Inheemse bevolkingsgroepen in steden, het grootste voorbeeld hiervan is Meponas, de huidige hoofdstad. De oostkust van dit eiland, nabij Longai werd door Quart verkent. Waar hij Quarttown stichtte, deze stad is nooit belangrijk geworden en is momenteel een voorstad van Encallado, onder de naam: Kuarturbeto. De handel met de inheemse bevolking werd heel belangrijk voor de kleine kolonie, maar toen ging het mis. Nederland koloniseerde het eilandje Afriko, snel gevolgd door Denemarken die Larĝlastan koloniseerde. Even later volgde ook Frankrijk die de westkust van Insuloj (het grootste eiland) koloniseerde, en daar Forkuris (Uitspraak: Vorkuurie (Nu: Vorkuuris)) stichten naar de “ontdekker” François Forkuris. Deze vele kolonies leverden Engeland, en anderen problemen met de handel op de eilanden.
Nederland kwam uiteindelijk in 1849 met de beste oplossing. Een verdrag waarin stond dat alle kolonies handel mochten drijven met elkaar én de inheemse bevolking, maar ze mochten elkaar niet beconcurreren. Dit ging een paar jaar goed maar de landen trokken steeds meer land naar zich toe en gingen goedkoper producten aanbieden aan de Kvarinsulanen. (inheemse bevolking) Er ontstonden zelfs kleine oorlogen tussen de kolonies op de eilanden. De Kavrinsulaanse familie Pitersfolide zag het niet meer zitten en begon met kennissen in opstand te komen tegen de vier landen. Deze opstand werd steeds groter, meer Kvarinsulanen sloten zich aan en betere wapens werden gebruikt. Op de dag dat Heel Kvarinsuloj “bevrijd” werd stierf meneer Pitersfolide. Omdat hij de opstand heeft aangezet werd zijn zoon president Pitersfolide II van de net (1898) uitgeroepen Volksrepubliek Kvarinsuloj. Zijn vader werd Pitersfolide I, alleen heeft hij nooit echt geregeerd over de eilanden. De keuze voor het communisme komt omdat het land door 4 andere landen werd onderdrukt.
In zowel de eerste als tweede wereldoorlog bleef Kvarinsuloj neutraal en vochten ze niet mee. Reizen naar “oorlogslanden” was dan ook niet mogelijk. Na de tweede wereldoorlog en met de opkomst van de auto werden belangrijke wegen verbreed. Om deze investering veilig te stellen wordt er al vanaf de opening tol gevraagd door de staat. Het betreden van een Rapidavojo kost 4 Kvaraan (8 Euro), hierna kun je onbeperkt over de Rapidavojo rijden en zonder problemen een Kapovojo oprijden. Een Kapovojo betreden vanaf overige wegen kost 2 Kvaraan. (4 Euro) Vanaf een Kapovojo een Rapidavojo op willen rijden kost nog eens 2 Kvaraan. Bij afritten staat vanwege de tol ook altijd het woord adiaŭ. (tot ziens)
Nu inmiddels president Pitersfolide VI aan de macht is wordt het volk steeds meer onderdrukt, dit kwam ook door zijn voorgangers. Pitersfolide VI vind dit zelf niet fijn aangezien het volk ook wat te zeggen moet hebben, daarom besloot hij de La Oficiala Kunveno de Smart Asesoroj por Pliboniĝo kaj Protekto de la Nacio (De Officiële Vergadering van Slimme Adviseurs ter Verbetering en Bescherming van de Natie) in te voeren. Ook stelde hij 5 ministers aan voor: Onderwijs, Economie, Infrastructuur, Defensie en Media. Vanaf 1 september 2013 gaat er ook een vrijemarkteconomie gelden in Kvarinsuloj.
Het staatsbedrijf dat de tol heft en de wegen onderhoud heet Rapidigo.