Bericht
door Faylin » di 01 apr 2014, 23:43
Een nieuw deel van de Cyleense mythologie! Dit deel was al grof bekend, omdat het verhaal over Celestine ook in de samenvatting werd beschreven die ik ooit een gegeven heb, maar nu is het beter uitgewerkt.
CELESTINE
Tijdens een aanval van de Strijders op het dorp Arden en een dichtbijgelegen kristalgroeve, waar naar het kostbare kristal celestien gedolven werd, doodden zij veel Mensen en Elfen, waaronder een jong Mensenpaar, een pasgeboren baby achterlatend. Het meisje werd gevonden door Faeries en werd door hen geadopteerd. De Strijders zagen deze genade, en verklaarden ook de oorlog aan de Faeries, want een vriend van de Mensen was een vijand voor hen.
Het Mensenmeisje kreeg de naam Celestine, naar het kristal, en zij verkreeg magische kracht door een betoverde ketting met een hanger van het kristal. Celestine werd al snel vrienden met Moon, de dochter van de leidster van de Faeries. Tijdens een nieuwe aanval van de Strijders op het bos van de Faeries, toevallig op Celestines achttiende verjaardag, werd Moon ontvoerd en meegenomen naar de groeve, waar de Strijders een kamp hadden. Celestine besloot haar te gaan redden.
Celestine waande zich een weg naar de groeve, nadat Meribor, de leider van het nabijgelegen Arden, haar de weg had gewezen. Ondertussen werd Moon als slaaf behandeld in de groeve en werd ze gedwongen om ter vermaak tegen een van hun draken te strijden. Toen Celestine de groeve naderde, zag ze het gevecht en kwam ze Moon te hulp. Samen versloegen ze de draak. Ze werden echter direct gevangen genomen en naar Thonan, de leider van de Strijders gebracht. Toen hij merkte dat Celestine haar kracht verkreeg door haar ketting, nam hij deze af.
HET ONTSTAAN VAN DE MAAN
Celestine en Moon werden naar de tempel van Ingen, de nieuwe godheid van de Strijders, gebracht, om aan hem geofferd te worden. In de tempel wisten ze het groepje Strijders echter te overmeesteren en te ontsnappen. Tijdens hun tocht kwamen Celestine en Moon allerlei vellen perkament tegen, die uit de Torens van Asym afkomstig bleken te zijn. De perkamenten leidden regelrecht naar Ingen toe. Ingen scheen Celestine al te verwachten en daagde haar uit tot een gevecht. Celestine versloeg Ingen met de hulp van Moon en Ingen onthulde een perkament dat hij verborgen hield. Dit was het perkament over Celestine.
Nadat Celestine haar perkament had gelezen, wist ze wie ze eigenlijk was en dat haar ouders door de Strijders waren vermoord. Celestine wilde nu nog maar één ding en dat was wraak. Samen met Moon bereikte ze de uitgang van de tempel. De perkamentrollen uit Asym die de tempel opgeslagen lagen, werden naar Arden gebracht en als dank bood Meribor zijn hulp aan om de Strijders definitief uit te roeien.
Een episch gevecht tussen Mensen, Elfen en Faeries en de Strijders volgde. In het bos werd gemoord en bomen werden vernield. Celestine en Moon vluchtten naar een open plek, mar tijdens het vluchten werd Moon getroffen door een vallende boom. Huilend haastte Celestine zich naar Moon en zij stierf in Celestines armen, waarna na zonsondergang de volle maan aan de hemel verscheen. Celestine vluchtte echter uit het bos van de Faeries, menend dat Moons dood haar schuld was, en ze werd nooit meer teruggezien...
En een deel dat zich veel later afspeelt, na de vorming van het Carthiskische rijk in Carthamië:
BALGYS EN FORTAS
Na een tijd was het Carthiskische Rijk verbrokkeld in ontelbare kleine stadsstaten. Sommige van deze staten dachten dat een groot Carthiskisch rijk een heropleving zou zijn van het ooit grootse Mensen- en Elfenrijk. In één van deze staten, Balgys, regeerde een jonge vrouwelijke vorstin met de naam Amyna. Ze was al sinds haar dertiende koningin, maar tot haar zestiende werd Balgys bestuurd door een regent. Vrouwen hadden een ondergeschikte positie in de samenleving, maar haar vader, de vorige koning, had geen mannelijk nageslacht. Haar briljantheid heeft vrouwen een trapje hoger in de Cyleense samenleving gezet.
Amyna was gedoemd om ten onder te gaan. Haar rijk had bondgenoten die veel te ver weg lagen, zoals het Stelmische Cöms en het Carthiskische Leuzerhÿm, en haar grote vijand was het veel grotere aangrenzende rijk van Fortas. In een poging om Balgys te veroveren viel Fortas aan, maar door een briljante strategie van Amyna viel de citadel die oog had op de Fortas-vallei, die de grens vormde tussen de twee staten, zodat Balgys de controle kreeg over de handel in deze vallei. Uiteindelijk werd door het vormen van een unie met Cöms en Leuzerhÿm ook de rest van Fortas veroverd. Door de toegang tot de Fugesen, de vruchtbare Fortas-vallei en de havenstad Leuzerhÿm was het rijk voortbestemd om groots te worden.
AMYNA EN KATHOR
Ondertussen trokken de Neuren door naar het noorden van Carthamië en veroverden aldaar verschillende stadsstaten. Kathor zag het succes van Amyna en de uitbreiding van het Carthiskische Rijk. Zodoende nodigde Kathor haar uit voor diplomatieke onderhandelingen, maar toen Amyna en Kathor elkaar zagen, werden ze tot over hun oren verliefd. In het geheim begonnen ze een romance.
Tegelijkertijd kreeg Amyna ook meer steun van andere staten, die zich bij het rijk aansloten. Onder haar leiding werden andere staten door veroverd. De laatste harde noot was Gÿnsele, dat sterk weerstand bood. Met de hulp van de Neuren werd het uiteindelijk toch veroverd, waardoor het overduidelijk werd dat er iets speelde tussen Amyna en Kathor. Ze trouwden later en de stad Balgys wordt wel gezien als het Atlantische Verona.