Bericht
door TBR » wo 30 okt 2013, 15:32
Radio in Solwezië
De beginjaren
In Solwezië begon men al met radio-uitzendingen in 1921, toen in Rugeneim de Rugeneimse Radio-Uitzendingen (RRU) begonnen. Algauw werden er over heel het land kleine radiostations opgericht, die vaak niet al te lang bleven bestaan. In 1931 besloot de overheid te radio te nationaliseren, wat eerst op veel kritiek kon rekenen. De Solwezische staat richtte de Koninklijke Radio Uitzendingen (KRU) op, dat zijn hoofdkwartier had aan het Londenplein in het centrum van Rugeneim. De KRU zond aanvankelijk slecht uit tussen zes en negen uur 's avonds, maar geleidelijk aan werden de zendtijden uitgebreid. De programma's werden verzorgd door verschillende onafhankelijke omroeporganisaties om de vrijheid van meningsuiting en onafhankelijke berichtgeving te vrijwaren, en in 1939 werden vrije regionale omroepen wel weer toegestaan.
De KRU voerde ook het begrip 'radionieuws' in, op bepaalde tijdstippen verzorgde de KRU-nieuwsdienst een 'nieuwsbulletin' op de radio, tussen de uitzendingen van de verschillende omroepen. Dit nieuws had de opdracht neutraal en objectief en neutraal te blijven, maar zeker in het begin was het gewoon een spreekbuis van de toenmalige regering.
Grote veranderingen
In 1949 richt de KRU een tweede net op, waar een groot deel van de programma's naartoe verhuisd. Op KRU 1 worden de meer informatieve programma's uitgezonden, de zender richt zich vooral op nieuws, politiek en cultuur, en KRU 2 moet een meer volkse zender worden, gericht op muziek en amusement. KRU 2 wordt dan ook al snel de populairste zender, al zijn er verschillende regionale radio-omroepen die concurreren met KRU 2.
Het jaar 1956 wordt een kanteljaar voor het Solwezische medialanschap, want dan worden er voor het eerst nationale televisie-uitzendingen verzorgd door de KRU, en de televisie wordt al snel erg populair. In het begin wordt de televisie als een verlengstuk van de radio gezien maar in 1958 wordt de tv afgesplitst van de radio-uitzendingen van de KRU, en het televisiekanaal krijgt de naam KTU.
Na een tijdje ziet men in dat die eigenlijke concurrentie tussen twee openbare omroepen (KRU en KTU) niet werkt, en men brengt beide omroepen in 1967 onder in de SOO (Solwezische Openbare Omroeporganisatie (oude spelling) ). Ook wordt het concept van de KRU wordt helemaal veranderd, de onafhankelijke omroeporganisaties verdwijnen en de SOO staat nu helemaal zelf in voor de invulling van de radioprogramma's. De radiostations veranderen ook van naam, KRU 1 wordt Station 1 (oude spelling), en KRU 2 wordt Station 2 (oude spelling).
Piraatzenders
Het begin van de jaren '70 markeert het begin van de opkomst van de 'piraatzenders'. Er is erg veel kritiek op de monopolie van de SOO op nationale radio, en al snel ontstaan er in het buitenland vrije radiozenders die nationaal uitzenden. De meeste zenden uit vanuit Ardeim, maar ook in Burghteland, Zerderen en op zendschepen in de Bartenszee ontstaan vrije radio-omroepen.
De belangrijkste zijn RVS (Radio Vrij Solwezië) (opgericht in 1969 en in 1971 verhuisd naar Ardeim), Radio Barte (opgericht in Barte (RBU) in 1971), FM2 (gestart met uitzendingen in 1975 in het Ardeimse Putte), Radio Novo (zond uit vanuit Zerderen, gestart in 1974), Radio Libra (zond uit vanaf een zendschip in de Bartenszee), DHR (Die Hard Radio, opgericht in 1979 in Toernem) en Radio Protest (gestart in 1970 in Ewijg (RAR), maar moest in 1976 verhuizen naar een zendschip).
Na veel protest en harde kritiek paste de regering in 1981 de wet aan, vanaf nu is het voor particulieren en organisaties toegestaan om een nationale commerciële radiozender op te starten, op voorwaarde dat men een zendlicentie aanvraagt bij het Ministerie van Media. Dit zorgde ervoor dat Solwezië plots overspoeld werd door een golf van nieuwe radiostations die nationaal willen uitzenden, maar deze verdwijnen dan ook snel. De meeste grote piraatzenders werden gelegaliseerd, al stopten enkele ook. De eerste zender die verhuisde naar Solwezië en een licentie aanvroeg en kreeg was DHR (1981), hierop volgden ook Radio Novo (1981), FM2 (1981) en RVS (1982). Radio Barte en Radio Libra hielden het voor bekeken, en Radio Protest deed nog door tot 1984 vanuit de illegaliteit.
Deze radiozenders waren vaak geen lang leven beschoren, ze moesten vaak stoppen door de keiharde concurrentie, torenhoge kosten en strenge regulering. RVS hield ermee op in 1988, DHR in 1992 en Radio Novo al in 1983, vaak stapte het personeel van deze zenders over naar de concurrentie. De enige zender die erg populair werd was FM2, die in 1985 een zusterzender oprichtte, FM4.
Concurrentie en commercialisatie
Bij de SOO werd er in het begin een beetje misprijzend gekeken naar die piraatzenders, maar al snel merkten ze dat ze erg veel luisteraars verloren, en de programmatie werd wat opgekrikt. Leuke jingles, hitparades, radioprogramma's met veel faits divers en humor, de SOO lanceerde een heus tegenoffensief om de luisteraars terug te krijgen, maar dit lukte slechts gedeeltelijk. Vooral Stasion 2 werd 'opgeleukt' en na de legalisering van de commerciële radiozenders kreeg de zender een pak luisteraars terug. Ook werd in 1984 Stasion 1 volledig vernieuwd, de klassieke muziek en cultuur verhuisden naar een nieuw radiostation, Stasion 3.
De grootste zender van het land bleef wel FM2, een hitzender die alle populaire muziek draaide en met spelprogramma's en speciale acties 30% van de luisteraars wist voor zich te winnen. Dit was een doorn in het oog van de SOO, en FM2 had ook nauwelijks concurrentie van andere commerciële radiostations.
Dit veranderde in 1989, toen de commerciële televisiezender CTS een radiozender oprichte, genaamd CORA FM (wat staat voor 'Commerciële Radio-omroep FM'). CORA FM werd al snel razend populair, en zorgde dan ook voor een sterk verlies van luisteraars bij de concurrentie, vooral FM2, FM4 en DHR (dat stopte met uitzenden in 1992) kregen raken klappen. FM2 en FM4 kregen dan in 1996 ook een nieuwe naam en een nieuwe uitstraling, FM2 werd Two FM, een hitzender, en FM4 werd Radio Quatro, een nostalgische zender met veel humor en cultuurprogramma's. Dit werd een grote flater, en beide zenders verloren nog meer luisteraars. In 2001 werden ze dan ook weer hernieuws, beide stations werden samengevoegd tot een nieuwe zender genaamd FM FOUR.
tube fm en Music One
Ondertussen zit ook CORA FM niet stil. Het radiostation wordt de grootste zender van het land, maar verandert haar naam in 2003 in tube fm, de naam die vandaag de dag nog steeds gebruikt wordt. Deze restyling zorgt ervoor dat de zender nog groter wordt, en bij de SOO komt men met het plan om een grote commerciële zender op poten te zetten, om het publiek terug naar de SOO te lokken. De regering gaf haar toestemming op voorwaarde dat de zender elk uur een nieuwsbulletin zou verzorgen en dat de ze volledig door reclame-inkomsten zou worden gefinancierd. In 2005 werd dan ook Music One opgericht, een volledig commerciële zender in handen van de SOO. Er kwam erg veel kritiek op de zender, volgens velen was het niet de taak van de SOO om een commerciële zenders op poten te zetten, de zender zou toch nog teveel belastinggeld kosten en Music One haalde ook niet de gewenste luistercijfers.
Als reactie op de komst van Music One werd FOUR FM gerestyled in FOUR, en er kwamen ook enkele nieuwkomers bij, zo richtte InterMedia (een groot internationaal mediabedrijf zoals RTL) Pop Fm en Radio AFM! op in 2002. In het jaar 2008 kwam er de zender Old Time Radio (OTR) bij, OTR richtte zich vooral op nostalgische muziek en 'golden oldies'. De zender werd razend populair en vormt vandaag de dag een echte concurrent voor Stasion 1, 2 en FOUR. OTR is de enige zender die vandaag de dag nog flink stijgende luistercijfers kan voorleggen volgens het SKLCI (Solweziese Kijk- en Luistercijfersinstituut).
Laatst gewijzigd door
TBR op do 19 jun 2014, 19:53, 2 keer totaal gewijzigd.